helpen, coachen, reikende hand, samenwerken

Werken moet je in je zwembroek doen

helpen, coachen, reikende hand, samenwerken

Stap een bedrijf binnen en veel dingen zullen je opvallen. Eén van die dingen is de absolute weigering van collega’s onderling om elkaar te coachen. Zaken delen die we irritant vinden is tot daar een toe, maar structureel observaties delen die ertoe leiden dat je collega’s beter worden, daar doen we niet aan. Vanuit onze paranormale begaafdheid weten we bij voorbaat al dat ze daar niet op zitten te wachten. Wel laat mij de brenger zijn van het nieuws: U bent niet paranormaal begaafd, maar hooguit een zachte heelmeester en wat voor wonden die achterlaat moge algemeen bekend zijn.

Causaal verband

Op basis van mijn observaties durf ik te zeggen dat er een causaal verband is tussen het “driedelig-pak-niveau” en de mate waarin we elkaar niet coachen. In een ketelpak durven we nog een beetje te reflecteren, met een colbertje aan wordt het al minder en als de pakken tevoorschijn komen vergeet het dan maar. De stropdas is de dood van collegiale coaching.

Kleding speelt een rol

De stelling dat kleding een rol speelt, durf ik aan door menig verblijf in vakantieresorts waar een animatieteam aanwezig is. En vooral het animatieteam dat mensen ronselt om gezamenlijk te volleyballen. Wanneer we de ketelpakken, colberts en driedelige ensembles vervangen door een zwembroek wijzigt er opeens wat. Ongeacht het formaat van de zwembroek danwel zwemslip gaan we in de eerste set nog enigszins behouden aan de slag. In een team bestaande uit een IJslander, Rus, Turk, Ghanees, Duitser en Nederlander en met alle mogelijk culturele- en taalbarrières van dien gebeurt er iets wonderbaarlijks. We gaan elkaar coachen. De Rus maakt de Ghanees duidelijk dat als hij zijn vingers verder spreidt de set up opeens veel beter wordt. De Ghanees op zijn beurt vertelt de Duitser dan als hij de servicebal hoger raakt deze veel meer snelheid krijgt. Aan dit spel van coachen, leren, verbeteren en lol hebben, komt pas een einde na het laatste punt en de afspraken voor een nieuw partijtje zijn direct geboren. ’s Avonds aan de bar wordt duidelijk hoeveel respect, waardering en plezier er ontleend wordt aan dit fenomeen.

Eenmaal terug in ons kikkerlandje gaan we na een dag of wat weer aan de slag. We hijsen ons in ketelpak, colbert of driedelig kostuum en alle lessen die we geleerd hebben tijdens de vakantie verdwijnen weer..

Ach, dan hadden ze ook maar een zwembroek moeten aantrekken naar het werk.

Walter Pelgrims
Partner 2C&More

← Alle blogs